Rozdział 7

PP JASIA

-Mm przepraszam. Gdzie jest pokój Natalki? Ja do niej pójdę.

-Jak wejdziesz po schodach ostatnie drzwi po lewej stronie. I Mów mi po imieniu…

-Nie trzeba. Pani nie jest moją koleżanką- miło się uśmiechnąłem przerywając jej w połowie zdania.

-Dobrze to idź Jasiu.

Poszedłem do jej pokoju. Miała czarne ściany i białe meble. Bardzo ładny był jej pokój.

-Ej co się stało? Czemu twój tata powiedział, że nie jesteś jego córką?

-Bbo ja zrobiłam coś strasznego. Bardzo tego żałuje i on powiedział, że już nie jestem jego córka.

-A powiesz mi co zrobiłaś? Ja cię wysłucham i nieważne co zrobiłaś ja zawsze będę cię kochał.

-A obiecujesz?

-Tak kochanie.

-Bbo ja się opiłam na dyskotece w 3 gimnazjum i…i…i…. –Jąkała się.

-Spokojnie powiedz mi.

-Przespałam się z moim kolegą z klasy. Po tym wszystkim mój tata się dowiedział i powiedział mi, że jestem dziwką i puszczalską i że nie chce mieć takiej córki.- Jeszcze bardziej się rozpłakała.

-Ej! Spokojnie. Masz jeszcze mnie, Elizę, Mamę, Nataszę. Nie zostaniesz nigdy sama. Ja zawsze będę cię kochał i obiecuję, że nigdy nie powiem o tobie dziwka.

-Kocham cię- przytuliła się do mnie.

-Ja ciebie też Natuś.

15 MINUT PÓŹNIEJ

PP NATALII

Odświeżyłam się po tym wszystkim i zabrałam na dół Jasia. Postanowiłam wziąć Jasia i Nataszke na spacerek.

-Hej Natasza idziesz ze mną i Jasiem na plac zabaw?

-Dobsze, ale jak mas na imie?

-JA jestem Natalia. Jestem twoja siostrzyczką.

-Naplawde? Ale tata mówił, ze moja sjostla ma na imie Elizia.

-Tak moja siostra bliźniaczka ma na imie Eliza.

-A ten pan jak ma na imje?

-To jest Jasiu.

-On tes jest moim blatem?

-Nie to jest mój chłopak.

-A moge sje z nim zakolegowac? On jest psystojny i mi sje podoba.

-Ej bo będę zazdrosna młoda damo.

-UPS. Ale on jest teras muj.- poszła i przytuliła Jasia.

-Ej! Jestem zazdrosna!- udałam obrażoną.

-Przepraszam. Ale teraz to jest moja mała kobietka. A ty jesteś moją dużo kobietką.

-Czy ty sugerujesz, że ja jestem gruba?- powiedziałam udając gniew

PP JASIA

Natasza jest taka fajna. Słyszałem, że powiedziała do Natalki iż jestem przystojny i mnie zajmuje.

-Poczekaj Nataszka, bo Natalcia jest zazdrosna i muszę ją ukochać wiesz?

-Dobze Jasiu.- położyłem dziewczynkę na ziemię. Wziąłem ją za rączkę i poszedłem do Natalii.

-To co Kocie idziemy na ten plac zabaw?

-Dobze Jasiu- odpowiedziała Nataza.

-Oj mała mała. Ja mówiłem do Natalci.

-Aaa ok.- powiedziała smutna

-Nie smuć się ty będziesz moim małym koteczkiem dobrze?

-ok!

-To co idziemy Natuś?

-No choć kocie!

-Złapała mnie za rękę.

Wyszliśmy z domu. Wziąłem Natasze na ręce, a Natalie złapałem za rękę. W połowie drogi doszły do nas jakieś lale. Pewnie fanki.

PP NATALIi

Podeszły jakieś fanki. Widocznie tylko „Firaneczki”

-Aaaa. Hej Jasiu. Kochamy cie!

-Ej! Zostafcie go!-odezwała się Natasza, która siedziała na placach Janka.

-Chodź Nataszka. Jasiu musi porozmawiać z dziewczynkami wiesz?

-Ja nie jestem dziewczynką DZIWKO!

-Ej! Nie mów tak do niej!

-Dobrze Jasiu.-powiedziała „słodkim” głosem.

-Nie jestem dziwką! Ej! SANDRA?!

-Tak to ja! I jesteś dziwką! Trzeba było nie iść z moim chłopakiem do łóżka!

-Trzeba było mi nie dawać alkoholu!

-Ej dziewczyny!- Powiedział Jasiu.

-CO?! –odpowiedziałam i podeszłam do niego, bo chciałam zabrać Natasze.

-Nie denerwuj się Natuś. A ty?! „SANDRA” Nie mów tak do mojej dziewczyny! Mówiz tak do niej bo jesteś zazdrosna! Jak tak mówicie do mojej dziewczyny to nie jesteście moimi prawdziwymi fankami.- Zdziwiłam się tego co powiedział Jasiu…